19 ліпеня ў 11:30 пачнецца абвяшчэнне прысуду дзесяці палітзняволеным, якіх абвінавачваюць ва ўдзеле ў тэлеграм-чатах «радыкальнай накіраванасці», а таксама ў намеры сапсаваць тры «табакеркі».
Двое фігурантаў справы – Расціслаў Стэфановіч і Сяргей Плоніс – сябры пашыранага складу Каардынацыйнай рады. Ім пагражае 8 гадоў пазбаўлення волі.
У сваіх апошніх словах амаль усе ўдзельнікі справы не прызналі сваёй віны і адзначылі, што абвінавачанне пабудаванае на здагадках.
Расціслаў Стэфановіч падкрэсліў, што ні з кім з абвінавачаных раней не сустракаўся і не вёў з імі асабістага ліставання. Ён папрасіў суд ігнараваць здагадкі і здагадкі абвінавачання і вынесці апраўдальны прысуд.
Сяргей Плоніс, як і яшчэ трое абвінавачаных, адмовіўся ад апошняга слова. Арцём Міцук суправадзіў сваю адмову каментаром:
– Я, бадай што, адмоўлюся, а то ці мала яшчэ абвінавацяць у падрыхтоўцы да падпалу суда.
Гэтыя словы выклікалі смех і апладысменты прысутных на судзе. А апошняе слова Аляксандра Разніка выклікала не толькі апладысменты, але і воклічы «Малайчына!» і «Красунчык!». Прыводзім яго цалкам.
– Нэльсан Мандэла аднойчы сказаў: «Цяжка абудзіць таго, хто прыкідваецца сонным». На дадзены момант у мяне няма часу і магчымасці абудзіць розумы і сумленне пэўнага кола людзей, таму я сцісла раскажу, як я бачу тое, што нам ставяць. Як ужо неаднаразова заўважылі да мяне, усё абвінавачанне пабудавана на здагадках і не ўтрымлівае цвёрдага доказу, які б пацвярджаў намеры на здзяйсненне інкрымінаванага нам злачынства. Бок абвінавачання навязвае нам свой пункт погляду. Любая сітуацыя, якую можна разглядаць з абодвух бакоў, падаецца выключна з выгаднай для абвінавачання пазіцыі. Пры гэтым усе няўвязкі гэтай пазіцыі, усе працэсуальныя парушэнні, усе супярэчнасці і ўсе довады абароны проста ігнаруюцца. Па маім абвінавачанні не даказана нічога. Ні майго ўдзелу ў ліставанні, ні ўдзелу на сустрэчах. Больш за тое, само абвінавачанне аспрэчвае маё абвінавачанне з дапамогай білінгу майго тэлефона.
Не даказана прыналежнасць мне так званых вожыкаў, якіх нібыта ў мяне нашлі. Не даказаны мой намер на здзяйсненне злачынства.
Ствараецца занадта відавочнае ўражанне, што следству абавязкова трэба атрымаць гэты абвінаваўчы прысуд на тэрмін, які не паддаецца цвярозаму розуму.
Што карыснага можа зрабіць чалавек у калоніі? Абсалютна нічога. У грамадстве ж ён можа даваць карысць, працуючы і якасна выконваючы свае службовыя абавязкі: развіваць інстытут сям’і, браць удзел у валанцёрскіх рухах, прыносячы людзям карысць, рабіць унёсак ва ўзбагачэнне культурнага набытку і яшчэ шмат чаго карыснага. Усе гэтыя людзі якраз гэтым і займаліся. Прачытаўшы характарызуючыя іх матэрыялы, мы бачылі, што займаліся яны гэтым даволі паспяхова.
У гэтай клетцы няма злачынцаў, таму што любіць свой народ і сваю краіну – не злачынства. Жадаць быць карысным членам грамадства і прыносіць яму карысць таксама не з’яўляецца злачынствам.
Значна больш злачынна беспадстаўна і без якіх-небудзь цвёрдых доказаў адняць у чалавека восем гадоў жыцця дзеля свайго пасоўвання па службе, дабрабыту ці нейкіх іншых асабістых мэт.
На судзе Якуб Колас сказаў: «Лепш тры гады ў турме адсядзець, чым хвіліну на волі падлюгам быць». Я спадзяюся на разважны і справядлівы развязак суда, але нават калі прысуд будзе абвінаваўчым, я паеду ў калонію з чыстым сумленнем, таму што ведаю, што нічога з таго, што мне ставяць, я не здзяйсняў.
Заўтра вы можаце падтрымаць гэтых адважных людзей, прыйдучы на абвяшчэнне прысуду.
Адрас і час: 19 ліпеня 11:30, Сямашка, 33.
